Psy pożrą ciało Jezebel - Jarosław Kamiński

Nie miałam zielonego pojęcia czego spodziewać się po Jarosławie Kamińskim. Choć wiem, że nie jest to jego debiutancka powieść, to jednak w moim przypadku jest to pierwsze spotkanie z prozą tego autora. Psy pożrą ciało Jezebel jednocześnie zaciekawiło mnie i przeraziło tematyką, a już w trakcie czytania bardzo mocno zaskoczyło. Jesteście ciekawi, co ostatecznie wyszło z tej lektury?

Sylwia jest kobietą sukcesu, która jednocześnie zmaga się z żałobą i depresją po samobójczej śmierci 15 letniej córki. Swoje uczucia przelewa na wpisy na internetowym portalu. Jej konto z czasem staje się całkiem popularne. Wśród obserwatorów jest tajemnicza YZBL2, która prawdopodobnie wie, dlaczego Mila odebrała sobie życie.

Spodziewałam się po tej powieści zwykłej obyczajówki o matczynym bólu po stracie dziecka, żałobie, depresji i problemach nastolatków. I w pewien sposób dostałam dokładnie to, czego oczekiwałam, jednak ubrane w naprawdę genialną formę. Autor nie patyczkuje się z czytelnikiem. Nie pokazuje wszystkiego wprost. Wręcz przeciwnie, do tych najważniejszych wątków używa sporej ilości metafor. Przede wszystkim przedstawia wirtualny świat jak ten rzeczywisty, tylko ze sporą dozą niespodzianek i pułapek. Poza tym wielokrotnie przedstawia nam przeszłe wydarzenia z perspektywy Sylwii lub Mili. Wszystkie te zabiegi złożone do kupy, mają pomóc kobiecie pogodzić się ze stratą córki i odpowiedzieć na pytanie, dlaczego nastolatka popełniła samobójstwo.

Sylwia jest dość zawiłą postacią. Przez wiele lat jest zagubiona pomiędzy tym, czy powinna robić karierę czy skupić się na rodzinie. Nie jest w stanie pogodzić obu rzeczy. Kiedy wybiera jedno, zaczyna żałować straty drugiego i tak w kółko. Żałoba prowadzi ją nie tyle do depresji, co do dużo gorszych przypadłości psychiatrycznych. Z kolei jej córka to doskonały przykład młodej dziewczyny, która ma swój własny styl i za wszelką cenę chce się go trzymać. Niestety chodzi też do dość elitarnego liceum, gdzie trzeba się bardzo pilnować z zaufaniem. Bardzo nie spodobała mi się za to postawa rodziców Sylwii oraz jej męża, którzy nie potrafi wesprzeć kobiety w pogodzeniu obu aspektów jej życia.

Jarosław Kamiński niesamowicie zaskoczył mnie sposobem, w jaki przedstawił fabułę Psy pożrą ciało Jezebel. Te wszystkie środki stylistyczne, wspomnienia oraz wizualizacje niesamowicie do mnie przemówiły. Nie była to książka łatwa, prosta i przyjemna, a wręcz przeciwnie. Tematyka niesamowicie trudna, a autor podniósł sobie jeszcze bardziej poprzeczkę i temu sprostał. Jeśli lubicie tego typu książki to naprawdę serdecznie ją wam polecam.