"Córka Zjadaczki Grzechów" Melindy Salisbury - recenzja książki.

Autor: Salisbury Melinda

Przekład: Kubiak Michał

Tytuł polski: Córka Zjadaczki Grzechów

Tytuł oryginalny: The Sinh Eater Daughter

Seria: Córka Zjadaczki Grzechów #1

Wydawnictwo: Zielona Sowa

Wydanie polskie: 2015

Wydanie oryginalne: 2015

Ilość stron: 358

Cena okładkowa: 34,90 zł

Moja ocena: 8/10

Twylla jest przeznaczona. Bogowie wybrali ją, by poślubiła księcia i panowała nad królestwem. Ale przychylność bogów ma swoją cenę. W jej skórze płynie śmiercionośna trucizna. Ten, kto rozgniewa królową musi zginąć, naznaczony śmiercionośnym dotykiem Twylli. Tylko Lief, niemy strażnik, potrafi zobaczyć w zimnej królowej dziewczynę, którą naprawdę jest. Jednak na dworze równie niebezpiecznym, jak sama królowa pewnych rzeczy nie powinno się ujawniać...

opis wydawcy

Gdy pojawiły się pierwsze zapowiedzi Córki Zjadaczki Grzechów nie miałam najmniejszego zamiaru po nią sięgać. Kojarzyła mi się z Dotykiem Julii, który tak strasznie mi się nie podobał, ponieważ pomimo wielu pozytywnych recenzji nie doczekałam się niczego ciekawego po tej książce. Sądziłam, że ta również mi się spodoba. W końcu jednak, dzięki Klubowi Ksiażkowemu, który prowadzę razem z Kitty na maratonowej grupie, zdecydowałam się po nią sięgnąć i muszę przyznać, że bardzo się pomyliłam względem powieści Melindy Sallisbury. Niesamowicie wkręciłam się w te dworskie intrygi, za które należy się jej miano Gry o Tron dla młodzieży.

Na kartach swojej debiutanckiej powieści Sallisbury nie stworzyła niczego nowego i odkrywczego, ale operując znanymi schematami stworzyła niesamowicie wciągającą historię, która coraz bardziej rozkręcała się z każdą stroną i kilka razy niesamowicie mnie zaskoczyła. Znalazłam się w świecie, w którym nie wiadomo, komu ufać, bo każdy może spiskować za naszymi plecami, a rzeczywistość wcale nie jest taka, jaka się wydaje. Główna bohaterka w dokładny sposób opisuje nam swoje życie przed i po wylądowaniu w zamkowych murach. Razem z nią uczestniczymy w naukach, które przekazywała jej matka, a następnie wszystkich dworskich wydarzeniach oraz rytuałach, a także zakochujemy się w Liefie, choć oddaliśmy już swoją rękę księciu. Bardzo podobał mi się ten trójkąt miłosny, ponieważ Twylla nie kochała obu chłopaków naraz, a po prostu stanęła przed wyborem między miłością a obowiązkiem, który jej narzucono. Niestety mam wrażenie, że dokona złego wyboru, a za to bardzo bym ją znienawidziła, bo tego, co zrobił jej jeden z nich, tak łatwo się nie wybacza.

Dziewczyna była sfrustrowana swoim życiem. Uciekała na królewski dwór przed ciężkim życiem Zjadaczki Grzechów, a także surowym wychowaniem. Niestety spotkało ją gorzkie rozczarowanie, ponieważ również była jedynie marionetką w rękach innych ludzi. Nigdzie nie mogła pójść sama, nikogo nie mogła dotknąć, nawet męża nie mogła wybrać sobie sama. Mereka uwielbiam za jego cierpliwość, inteligencję i przyjaźń w stosunku do Twylli, która powoli przemieniała się w coś więcej. Co do Liefa to od początku miałam względem niego obiekcje. Nie oczarował mnie swoim cudownym, szermanckim zachowaniem. Poza tym z całej historii mocno w pamięć zapadła mi bezwzględna, szalona królowa, która nie cofnęła się dosłownie przed niczym, aby wprowadzić w życie swój plan oraz Zjadaczka Grzechów o podobnym charakterze.

Bardzo szybko wciągnęłam się w historię opowiedzianą z perspektywy Twylli. Była napisana bardzo prostym językiem, który powinien przemówić do wszystkich, ale jednocześnie nie zabrakło w niej rozbudowanych, cudownych opisów miejsc, uczuć, wydarzeń, a także wspomnień głównej bohaterki. Choć akcja nabiera tempa dopiero w drugiej połowie książki, pierwsza ani trochę mnie nie wynudziła.

Jedyne co mogę powiedzieć na zakończenie to, że nie mogę się doczekać, aż otrzymam możliwość przeczytania kolejnej części. Pierwsza skończyła się w tak okropnym momencie, że aż trudno w to uwierzyć. Mam również nadzieję, że autorka utrzyma tempo rozkręcania się historii, a sam finał zwali mnie z nóg.

.fanpage * instagram * twitter * lubimy czytać