"Ekspozycja" Remigiusza Mroza - recenzja książki

Autor: Mróz Remigiusz

Tytuł polski: Ekspozycja
Seria: Trylogia z komisarzem Forstem #1

Wydawnictwo: FILIA

Wydanie polskie: 2015

Ilość stron: 234 (ebook)

Cena okładkowa: -

Moja ocena: 9/10

Termin "eskspozycja" ma przynajmniej pięć znaczeń. Podobnie wieloznaczny jest każdy krok mordercy. Pewnego ranka turyści odkrywają na Giewoncie makabryczny widok - na ramionach krzyża powieszono nagiego mężczyznę. Wszystko wskazuje na to, że zabójca nie zostawił żadnych śladów. Sprawę prowadzi niecieszący się dobrą opinią Wiktor Forst. Zanim tamtego ranka stanął na Giewoncie, wydawało mu się, że widział w życiu wszystko. Tropy, jakie odkryje wraz z dziennikarką Olgą Szrebską, doprowadzą go do dawno zapomnianych tajemnic... Winy z przeszłości nie dadzą o sobie zapomnieć. Okrutnie zbrodnie muszą zostać odkupione.

~ lubimy czytać

Przez pewną booktuberkę Polska oszalałą na punkcie książek Remigiusza Mroza, które pojawiają się dosłownie już dosłownie wszędzie. Tyle nasłuchałam się o nich dobrego, że czas było dowiedzieć się, o co tak naprawdę w tym wszystkim chodzi i co takiego w tych książkach jest. Prorokuję też, że gdyby nie Agata z Apteki Literackiej i jej wyzwanie Czytam Polskich Autorów to długo jeszcze nawet przez myśl nie przeszłoby mi, aby się za nią wziąć. Co prawda z opóźnieniem, bo miałam to zrobić do końca stycznia, ale w końcu udało mi się dokończyć! Czytałam ją powoli nie dlatego, że mi się nie podobała, ale dlatego, że czytałam ją na komputerze, a jak pewnie się domyślacie nie jest to zbyt wygodne. Dodatkowo format .pdf posługuje się stronami w formacie A3, a więc większym niż tradycyjna książka. Jednak bywały momenty, w które naprawdę się wciągałam. Momenty, w którym wybuchałam śmiechem, ponieważ autor często posługiwał się czarnym humorem, który wprost uwielbiam. Mróz stworzył również niesamowitą, przepełnioną wydarzeniami i zwrotami akcji historie, w której zabójca rozlicza ludzi za winy popełnione w przeszłości - niektórych przypadkach nawet nie bezpośrednio winnych, a ich potomków - byleby tylko wielcy zbrodniarze sprzed lat ponieśli karę. Rozwiązanie zagadki wiąże się z pewnym historycznym wydarzeniem. Ekspozycja jest właściwie przepełniona odniesieniami do historii Polski oraz chrześcijaństwa i naprawdę do samego końca nie jest się w stanie domyślić do jakiego dokładnie, ponieważ sam zabójca wodzi policję za nos i kieruje na zły trop. Samo zakończenie jest delikatnie wymuszone tylko, po to, żeby móc kontynuować serię, ale... zupełnie nieoczekiwane i wręcz doprowadziło mnie do łez.

Muszę przyznać racje Kitty - Forst rzeczywiście jest delikatnie przerysowaną postacią, która po kolejnym pobiciu miała siłę aby jeszcze wstać z pryczy i uciekać z rosyjskiego więzienia. Jednak niewątpliwie jest postacią niezmiernie ciekawą. Jest z niego ogromny casanova i pracoholik. Właśnie dlatego chciałabym przeczytać kolejne części, żeby dowiedzieć się, dlatego Forst jest jaki jest. Co do Szrebskiej to na pewno w porównaniu z Wiktorem schodzi na drugi plan, choć to bardzo mądra, inteligenta dziewczyna, która daje się pochłonąć przez postęp technologiczny. Jednak bardzo sprawnie potrafi się bronić przed końskimi zalotami komisarza.

Styl pisania Mroza jest dla mnie jakąś taką nowością, ponieważ w żaden sposób nie skupia się on na opisach otoczenia czy emocji bohaterów, a samej akcji. Nie ma tam nic ponad to, co niezbędne i w sumie w żaden sposób mi to nie przeszkadza, a wręcz przyspieszania czytanie.

Pierwsze spotkanie z Mrozem zaliczam do całkiem udanych, choć pozostaje mi ogromnym niedosyt. Chcę więcej...