"Kłamca" Jakuba Ćwieka - recenzja książki.

Autor: Ćwiek Jakub

Tytuł oryginalny: Kłamca

Seria: Kłamca #1

Wydawnictwo: Fabryka Słów

Wydanie oryginalne: 2005

Ilość stron: 269

Cena okładkowa: 25,99 zł

Moja ocena: 10/10

Ocalony po szturmie na Valhallę Loki - adoptowany syn Odyna, ten który miał być przyczyną końca świata nordyckich bogów oraz patron oszustów i zdrajców w jednej osobie - postanowił przyłączyć się do zwycięzców i staje się anielskim chłopcem na posyłki. Tak przynajmniej sądzą archaniołowie, coraz bardziej zależni od pomocy nowego sojusznika. I może mają racje... Są bowiem na tym i na tamtym świecie sprawy, których po prostu nie da się załatwić z aureolą nad głową. Do ich załatwiania niezbędny będzie Loki - tylko czy można ufać komuś, kto był bogiem-kłamcą?

opis z okładki

Jestem w stu procentach skłonna przyznać się w tej chwili, że sięgnęłam po Kłamcę, tylko dlatego, że wszyscy na około go wychwalali. I mogę też powiedzieć, że właśnie dzięki takim książką odzyskuję wiarę, że Polacy mogą pisać dobre książki. Nie, nie dobre. Wręcz genialne. Już nie tylko Marta Kisiel podbiła moje serce swoimi historiami, ale również Jakub Ćwiek. Nie sądziłam, że w takiej niewielkiej książeczce będzie umiał przekazać tak obszerną, niezwykłą i niesamowitą historię, która składa się z kilku opowiadań połączonych ze sobą jednym wątkiem - wszystkie dotyczą zadania, które aniołowie powierzyli Lokiemu. Niektóre są brutalne i dotykają dość kontrowersyjnych tematów takich, jak samobójstwa, prześladowania, satanizm i napady terrorystyczne. Jedno jest wręcz przeurocze, aż z tej całej miłości i świątecznego ciepła rozpływało mi się serce i jest też oczywiście na początku poświęcona część na poinformowanie czytelnika, jak cała historia się zaczęła. W świecie Kłamcy bogowie z wierzeń oraz mitologii wszystkich ludów istnieją naprawdę, choć nie o wszystkich się wspomina. Stykamy się z wieloma różnymi ludźmi o różnej sytuacji życiowej - zastraszaną dziennikarką, samobójcą, wdową z małym dzieckiem, długami, grupką chłopców wzywających demony oraz wieloma innymi. Są części krótkie i części długie, ale wszystkie są w pewien sposób wciągające i niezwykle zabawne. No i jeszcze zakończenie, które wprost zwaliło mnie z nóg - przez trzy czwarte czytania śmiałam się, jak histeryczka, a w tym momencie po prostu popłakałam się, jak bóbr i nie mogłam uwierzyć w to, co tak naprawdę się stało.

Przede wszystkim jest tutaj Loki i wyraźnie widać, że to on dzierży główne skrzypce. Czuję, że zdążyłam poznać go w stopniu dostatecznym, aby pokochać całym sercem. Jest specyficznym bohaterem i próbuje udawać faceta bardzo twardego, dla którego liczą się przede wszystkim pieniądze i seks, ale Ćwiek bardzo umiejętnie wprowadził też to, co tytułowemu kłamcy naprawdę siedzie w głowie i jaki on naprawdę jest. Był bardzo kreatywny, pomysłowy. Potrafił wyciągnąć podopiecznych aniołów stróżów z nawet największych tarapatów. Potrafił w interesujący sposób wykonać zadanie powierzone mu przez bożych posłańców. Był też wrażliwy, empatyczny i bardzo kochał swoją żonę, z wzajemnością. Mocno wyróżniają się też oczywiście aniołowie, którzy pod nieobecność Boga w jakiś sposób próbują trzymać Niebo w ryzach. Właściwie mogę powiedzieć, że zapamiętałam większość bohaterów. Może nie z imienia, czy nazwiska, ale zapamiętałam ich uniwersalne historie.

Nareszcie to co w tej książce jest najlepsze - styl autora. Niezbyt skomplikowany, a jednocześnie bogaty, zabawny i ironiczny. Podobało mi się to, że zawsze wiedział, o czym bohater powinien w danej chwili pomyśleć i nie pisząc o nich wprost przekazać uczucia targające każdym z nich. Co prawda nie przebija geniuszu Marty Kisiel, ale zdecydowanie depcze jej po piętach.

Nie sądziłam, że znajdę coś podobnego, ale chyba to zrobiłam - odnalazłam męskiego odpowiednika Marty Kisiel! Jestem z tego powodu bardzo zadowolona, nie mogę się doczekać kolejnych książek Jakuba Ćwieka, które będę miała zaszczyt przeczytać, a przede wszystkim chcę mieć je wszystkie u siebie w domu, a nie w bibliotece.